آبخیز داری و حفاظت خاک

آبخیز داری و حفاظت خاک

عبارت است از برنامه ریزی و مدیریت آبخیز جهت جلوگیری از به هم خوردن وضعیت منابع آبخیز و حفظ آن با اجرای طرح های مختلف در آبخیز این برنامه ریزی می باید در جهت بهره برداری هماهنگ, یکپارچه و قانونمند صورت گیرد به طوری که به سرمایه اصلی آبخیز یعنی آب , خاک و پوشش گیاهی آسیبی نرسد

علم آبخیز داری و حفاظت خاک در اوایل قرن بیستم و عمدتا به دلایل زیر پا به عرصه نهاد:

۱) کسب دانش و آگاهی بیشتر در مورد چرخه هیدرولوژی و عملکرد آن.

۲) افزایش جمعیت و فشار بر منابع طبیعی و اراضی و منابع آب.

۳) افزایش بیش از حد مصرف آب و لزوم تامین منابع آبی بیشتر.

۴) بروز مشکلات جدید و پیچیده تری همچون آلودگی منابع آب، وقوع سیلاب،افت منابع آب زیرزمینی و ... .

برای آشنایی بیشتر با این علم نخست به تعریف آبخیز و آبخیزداری می پردازیم.

آبخیز عبارت است از منطقه ای توپوگرافی که توسط یک سیستم رودخانه زهکشی می شود. به عبارت دیگر آبخیز پهنه ای از زمین سراشیب است که تمام رواناب ناشی از بارش بر روی آن را ، یک رودخانه ، دریاچه و یا یک آب انباشت دریافت می کند.