مهندسی آبخیزداری

مواد و روش ها

محدوده مورد مطالعه (حوزه آبخيز بار- اريه نيشابور) به مساحت 11388 هکتار در جنوب غربي سلسله جبال بينالود قرار گرفته است. حوزه آبخيز طاغون در شرق و حوزه آبخيز بقيع در غرب آن واقع است. اين منطقه در 82 کيلومتري شمال غربي مشهد (خط مستقيم) واقع است. مختصات شمالي ترين، جنوبي ترين، شرقي ترين و غربي ترين نقطه اين حوزه آبخيز به ترتيب "48/31  '36  ^o36 ، "57/0  '44  ^o58 – "50/37  '27  ^o36 ، "32/22  '44  ^o58 – "19/13  '30  ^o36 ، "32/31  '49  ^o58 – "42/14  '29  ^o36 ،"92/45  '40 ^o58  مي باشد. در اين تحقيق از روش ژئومرفولوژي و تعيين واحدهاي کاري براي ورود به منطقه و برداشت اطلاعات و فاکتورهاي مورد نياز براي مدل وپ استفاده گرديد. در تعيين واحد کاري به روش ژئومرفولوژي از تلفيق اطلاعات زمين شناسي، توپوگرافي و رخساره هاي ژئومرفولوژي (تهيه از طريق تفسير عکس هاي هوايي و بازديد صحرايي) استفاده مي شود.  مدل وپ قادر است منطقه را به دو روش دامنه و حوزه آبخيز شبيه سازي کند. از آنجایي که براي اجراي مدل وپ نرم افزاري تهيه شده است، کليه داده هاي ورودي بايستي بر اساس فرمت خواسته شده در نرم افزار وارد شود. براي بررسي منطقه به روش دامنه نياز به اطلاعاتي در قالب چهار فايل مجزاي خاک، اقليم، توپوگرافي و مديريت است. بنابراين عامل توپوگرافي هم در تعيين واحد کاري نقش دارد و هم در مدل وپ به عنوان يک فايل مجزا بايستي وارد شود، از اين رو براي اينکه اين عامل دو بار محاسبه نشود و همچنين به دليل اينکه فاکتور شيب در مدل وپ به صورت پروفيل طولي دامنه وارد مي شود. بدين گونه عمل شد که از تلفيق عوامل زمين شناسي و رخساره هاي ژئومرفولوژي واحد کاري بدست آمد و در مرحله بعد در مدل وپ عامل توپوگرافي به صورت يک لايه مجزا به آن اضافه گرديد. در مدل وپ براي ورود عوامل مختلف پنجره هاي خاصي وجود دارد که براساس دستورالعمل نرم افزار بايستي اطلاعات اين پنجره ها تکميل شود. در اين بخش به صورت اجمالي عوامل موجود در هر فايل مورد بررسي قرار مي گيرد.

فايل شيب: در مدل وپ عوامل توپوگرافي از طريق فايل شيب وارد مي شود. از بين عوامل توپوگرافي عامل شيب و جهت بايستي در پنجره مربوطه وارد شود. طراحان مدل وپ براي افزايش دقت و سرعت کار اقدام به طراحي نرم افزاري براي اجراي اين بخش از طريق سامانه هاي اطلاعات جغرافيايي نمودند. بر اين اساس نرم افزاري به نام ژئو وپ طراحي شد. يکي از مهمترين توانايي هاي اين نرم افزار برقراري رابطه بين وپ با يکي از نرم افزار هاي GIS به نام Arc View است. براي اجراي ژئو وپ و ساختن فايل شيب نياز به نقشه مدل رقومي ارتفاع منطقه به فرمت GISASCII مي باشد که اين نقشه تهيه شد و در اين نرم افزار وارد گرديد.

فايل خاک: در مدل وپ خصوصيات خاک حداکثر تا عمق 8/1 متر بررسي مي شود. طريقه برداشت و مطالعه پروفيل خاک به صورت افق هاي ژنتيکي مي باشد. سپس وپ به صورت دروني يک مجموعه جديد از لايه هاي خاک
بر اساس داده هاي اصلي مي سازد. پارامترهايي که بايد در پنجره مربوط به خاک وارد شوند عبارتند از عمق هر افق، ميزان رس و ماسه، ماده آلي، ظرفيت تبادل کاتيوني، درصد سنگ و سنگ ريزه، آلبيدو، سطح اشباع اوليه خاک، فرسايش پذيري بين شياري، تنش برشي بحراني و جريان هيدروليکي موثر مي باشد. يکسري از اين پارامترها از تشريح پروفيل و آزمايشات شيميايي و فيزيکي خاک حاصل مي شود و مابقي بر اساس دستور العمل هاي موجود در مدل محاسبه يا برآورد مي شود.

فايل اقليم: براي ساختن فايل اقليم از نرم افزاري به نام کليژن[2] استفاده مي شود. مهمترين اطلاعات مورد نياز براي اجراي

کليژن عبارتند از درجه حرارت و بارندگي روزانه. مواردي که براي عامل بارندگي بايد محاسبه شود عبارتند از: متوسط بارندگي ماهانه، انحراف معيار بارندگي، ضريب چولگي بارندگي، احتمال يک روز مرطوب بعد از يک روز مرطوب و احتمال يک روز مرطوب بعد از يک روز خشک. مواردي که براي عامل درجه حرارت بايستي محاسبه شود عبارتند از متوسط دماي حداکثر ماهانه، متوسط دماي حداقل ماهانه، انحراف معيار دماي حداکثر ماهانه و انحراف معيار دماي حداقل ماهانه است.

فايل مديريت: براي ساختن فايل مديريت بايد اطلاعات سه پنجره اصلي تکميل شود، اولين پنجره اطلاعات مربوط به مديريت و اعمال انجام شده بر روي زمين است. برخي از اين اعمال عبارتند از کشت روي خطوط تراز، چرا، زهکشي، آبياري و... . اطلاعات مربوط به هر يک از اين اعمال و زمان انجام آنها بايستي در پنجره مربوطه وارد شود. دومين پنجره، اطلاعات مربوط به شرايط ابتدايي است. منظور از شرايط ابتدايي وضعيت پارامترهاي ورودي در اول ژانويه است. برخي از اين اطلاعات عبارتند از تراکم حجمي خاک خشک، تاج پوشش، جمع بارندگي، جرم کل ريشه مرده  و ... . سومين پنجره، اطلاعات مربوط به خصوصيات فيزيولوژيکي و فنولوژيکي گياهان غالب است. برخي از اين اطلاعات عبارتند از ضريب تاج پوشش، ضريب ارتفاع تاج پوشش، نسبت انرژي به بايومس، قطر ساقه گياه در بلوغ، بردباري گياه به خشکي و ... .

براي برآورد ميزان فرسايش و رسوب به روش دامنه کل حوزه آبخيز به دامنه هايي تفکيک شد. فايل اقليم براي کليه دامنه ها يکسان است ولي براي تک تک دامنه ها اطلاعات مربوط به سه فايل ديگر وارد و مدل به روش دامنه براي تمام دامنه اجرا گرديد. براي برآورد ميزان فرسايش و رسوب به روش حوزه آبخيز علاوه بر چهار فايل قبلي دو فايل آبراهه و مخزن نيز بايستي ساخته شود.

فايل کانال: پنجره مربوط به اين فايل داراي چهار بخش خاک کانال، شيب کانال، مديريت آبراهه و نوع آبراهه است. سه بخش اول همانند قبل عمل مي شود و براي تعيين نوع آبراهه بايستي يکسري اطلاعات شامل شکل کانال، شيب اصطکاک، نوع بخش کنترلي در خروجي آبراهه (در صورت وجود)، شيب کناره و ... در پنجره اي مخصوص وارد شود.

فايل مخزن: به طور کلي در مدل وپ به هر گونه سازه اي که سبب تجمع آب و در نتيجه ته نشين شدن رسوب مي شود مخزن مي گويند. از جمله اين مخازن مي توان به حوضچه هاي کشاورزي، مخازن رسوب گير، حوضچه هايي که در محل مجاري جريان در زير جاده ها ايجاد مي شود و ... اشاره کرد.

پس از ساخت دو فايل اخير، لازم است ابتدا شبکه آبراهه اي ترسيم شده و در مرحله بعد حدود کليه دامنه هاي منتهي به هر آبراهه تعيين گردد. براي انجام اين کار دو روش وجود دارد. 1- استفاده از پنجره حوزه آبخيز: در اين روش ابتدا نقشه منطقه به فرمت JPG يا BMP وارد مي شود و پس از مقياس دار کردن نقشه بايستي شبکه آبراهه اي و دامنه هاي منتهي به آن به صورت دستي ترسيم شود. 2- استفاده از نرم ژئو وپ

پس از ترسيم آبراهه ها و دامنه هاي منتهي به آن بايستي اطلاعات خاک، مديريت و شيب هر دامنه و آبراهه نيز وارد شود. در مرحله بعد نوع آبراهه هم مشخص مي شود. چنانچه از روش دستي استفاده شود، اين اطلاعات نيز بايستي به صورت دستي وارد شود. ولي اگر از نرم افزار ژئو وپ استفاده شود، با وارد کردن نقشه خاک و مديريت با فرمت GISASCII، ژئو وپ به کمک نرم افزار توپاز[3] خاک و مديريت هر دامنه را تعيين خواهد کرد. پس از انتخاب خاک و مديريت هر دامنه، نوع و عرض هر آبراهه بايستي در پنجره مربوطه وارد شود (شماره گذاري آبراهه ها به روش استراهلر است). پس از وارد کردن کليه اطلاعات مدل وپ براي حوزه آبخيز اجرا مي شود.

نتايج

در اين بخش ابتدا نتايج ساخت تک تک فايل ها و سپس نتايج بدست آمده از اجراي مدل ارائه مي شود.

فايل اقليم : اطلاعات مربوط به اين فايل از ايستگاه کليماتولوژي بار با مختصات جغرافيايي '29 ^o36 ، '42 ^o58 و ارتفاع 1520 متر از سطح دريا به دست آمد. لازم به ذکر است که مدل وپ قادر است از اطلاعات چند ايستگاه مجاور به طور همزمان استفاده کند، ولي به دليل نبود ايستگاه ديگري در منطقه اقليم کل منطقه با همين ايستگاه بررسي شد.

فايل خاک: پس از نمونه برداري در قالب واحد کاري و ادغام واحد هاي مشابه، کل حوزه آبخيز بار از نظر نوع خاک به 21 واحد تقسيم شد.

فايل مديريت: در حوزه آبخيز بار سه نوع کاربري مرتع، باغ و مسکوني وجود دارد. قسمت اعظم منطقه را مراتع تشکيل مي دهند که خود به دو دسته مراتع حريم روستا و مراتع بالا دست حوزه تقسيم مي شود. حدود 500 هکتار از منطقه را باغ و اراضي مسکوني اشغال کرده است. در مراتع تنها عمل چرا انجام مي شود، در باغات اعمالي همچون درو گياهان سطح باغ ( در سال دو بار)، آبياري و بيل زدن اطراف درختان انجام مي شود. پس از نمونه برداري از منطقه و با توجه به نوع کاربري تعداد 18 نوع مديريت در منطقه شناسايي شد.

فايل شيب : اطلاعات مربوط به اين فايل به کمک نرم افزار ژئو وپ تهيه شد. اين نرم افزار پس از رسم شبکه آبراهه اي و دامنه هاي منتهي به هر آبراهه پروفيل طولي هر دامنه را نيز ترسيم مي کند.

فايل کانال: آبراهه هاي موجود در منطقه را مي توان به چهار دسته اصلي تقسيم کرد.

1- آبراهه هايي با کف و کناره هاي پوشيده از سنگ هاي گرد شده و فاقد خاک و گياه

2- آبراهه هايي با کف پوشيده از سنگ و کناره هاي خاکي از جنس دامنه هاي اطراف

3- آبراهه هايي با کف و کناره هاي خاکي از جنس دامنه هاي اطراف

4- آبراهه هايي با کف و کناره پوشيده از سنگ ريزه هايي با قطر حداکثر دو سانتي متر

با توجه به مطلب فوق برداشت چهار نوع آبراهه کافي به نظر مي رسد ولي براي افزايش دقت،  اقدام به برداشت اطلاعات مربوط به آبراهه در هر يک از واحدهاي مديريتي گرديد. و تعداد 18 فايل آبراهه براي منطقه ساخته شد و با نام همان واحد مديريت ذخيره گرديد.

فايل مخزن: در منطقه مورد مطالعه دو مخزن کوچک براي ذخيره آب در ميانه هاي حوزه و به صورت متوالي (پشت سرهم) ساخته شده است. ولي اين دو مخزن هنوز آبگيري نشده است. با توجه به اينکه اطلاعات بارندگي و رسوب تا سال 1380 ارائه شده است و عمليات اجرائي اين دو مخزن بعد از سال 1380 مي باشد. لذا مخازن فوق هيچ تاثيري در آمار رسوب موجود ندارند. بنابراين اطلاعات مربوط به اين دو مخزن در شبيه سازي وارد نشد.

پس از ساخت فايل هاي مورد نياز، ترسيم شبکه آبراهه اي و دامنه هاي منتهي به آن به کمک نرم افزار ژئو وپ انجام شد. چون اين نرم افزار قادر به طراحي و اجراي حوزه هاي بزرگ نمي باشد، حوزه آبخيز بار به زير حوزه هايي تقسيم شد و مورد مطالعه قرار گرفت. در مجموع منطقه به 714 دامنه و 293 آبراهه تقسيم شد.

در نرم افزار ژئو وپ دو روش شبيه سازي وجود دارد.

1- روش حوزه آبخيز، در اين روش آبراهه ها و دامنه هاي معرف شبيه سازي مي شود، و تاثير بيروني اين آبراهه ها و دامنه ها در داخل يک حوزه آبخيز ارزيابي مي شود.

2- روش مسير هاي جريان: در اين روش کليه مسيرهاي جريان به طور مجزا شبيه سازي مي شود. اين شبيه سازي بر

اساس تجزيه و تحليل هاي مکاني به کمک وزن و ارزش نتايج حاصل از هر سلول (پيکسل) و براي تمام مسيرهاي جريان انجام مي شود.

در اين تحقيق غير از اين دو روش با انتقال تک تک دامنه ها در مدل وپ، شبيه سازي به روش دامنه نيز انجام شد. نتايج حاصل از هر سه روش و آمار مشاهده اي در جدول و نمودار شماره 1 نشان داده شده است.

جدول 1 : مقادير فرسايش، رسوب حاصل از سه روش موجود در مدل وپ به همراه مقدار
مشاهده اي حاصل از ايستگاه بار

نمودار 1: رسوب ويژه حاصل از روش هاي مختلف برآورد رسوب مدل وپ به همراه آمار مشاهده اي

براي بدست آوردن ميزان رسوب به کمک آمار مشاهده اي، از منحني سنجه رسوب استفاده شد.

نمودار 2: منحني سنجه رسوب حوزه آبخيز بار

بحث و نتيجه گيري

همانگونه که از جدول شماره 1 معلوم است روش حوزه آبخيز، روش مناسبي براي برآورد ميزان فرسايش و رسوب
 نمي باشد. ولي به دو دليل روش هاي مسير جريان و دامنه هر دو مي توانند مناسب باشند.

1-  به دليل فقدان ايستگاه هوا شناسي در ارتفاعات بالاتر، فايل اقليم براي تمام منطقه با استفاده از اطلاعات ايستگاه کليماتولوژي بار که در ارتفاع 1520 قرار دارد ساخته شد. در حالي که متوسط ارتفاع حوزه بار 2220 و حداکثر ارتفاع حدود 2900 متر مي باشد. از آنجايي که با افزايش ارتفاع ميزان بارندگي نيز افزايش مي يابد و در مدل وپ با افزايش بارندگي فرسايش و رسوب هم افزايش مي يابد، بنابراين کمبود اطلاعات سبب مي شود مقدار فرسايش و رسوب کمتر برآورد گردد.

2- معمولاً رابطه بين رسوب و دبي يک رابطه نمايي است، بدين صورت که با افزايش حسابي دبي ميزان رسوب به صورت هندسي افزايش مي يابد. ولي به دليل کمبود آمار در دبي هاي بالا و عدم کيفيت مناسب آمار رسوب که در بيشتر ايستگاه هاي هيدرومتري کشور از جمله ايستگاه بار وجود دارد، امکان محاسبه دقيق ميزان رسوب وجود ندارد. در ايستگاه هيدرومتري بار رابطه بين رسوب و دبي به صورت خطي داراي بهترين همبستگي است (در حالي که اين رابطه معمولاً نمايي است). بالاترين دبي که رسوب آن نيز برداشت شده است 575/1 مترمکعب در ثانيه مي باشد. در حالي که بالاترين دبي اندازه گيري شده در 10 سال اخير 49/9 مترمکعب در ثانيه است. اين دو موضوع سبب مي شود که محاسبه ميزان رسوب بر اساس آمار مشاهده اي دقيق نباشد.

با توجه به مطالب فوق اعداد بدست آمده از دو روش دامنه و مسيرهاي جريان مي تواند مناسب باشد و مي توان گفت که روش دامنه ميزان فرسايش و رسوب را کمي کمتر و روش مسيرهاي جريان ميزان فرسايش و رسوب کمي بيشتر برآورد مي کند.

همانگونه که از نتايج نيز معلوم است، ميزان فرسايش و رسوب اعدادي نزديک به هم دارند و ميزان نهشته شدن در حوزه بار خيلي نمي باشد(رسوب تقريباً 91 درصد فرسايش است).

تجزيه و تحليل حوزه آبخيز بار بر اساس ميزان فرسايش و رسوب:

به نظر مي رسد مهمترين عامل تخريب در حوزه آبخيز بار چراي بيرويه در قسمت هاي حريم روستا است. از آنجايي

که بار روستايي بسيار بزرگ است و کشيدگي آن نيز زياد مي باشد، تقريباً نيمي از مراتع پايين حوزه در حريم روستا قرار مي گيرند که هيچ نظارت و محدوديتي بر ميزان و زمان چراي آن نمي شود.

دليل ديگر افزايش ميزان فرسايش در بخش هاي جنوبي و جنوب شرقي حوزه شيب زياد اين مناطق مي باشد. در قسمت هاي غربي شيل هاي سياه و مارن هاي خاکستري علت اصلي فرسايش هستند. در بخش هاي شمالي و شرقي حوزه آبخيز بار خاک هاي آهکي و شيب کم سبب مي شود اين قسمت ها داراي فرسايش کمتر از ميانگين حوزه باشند.

برخي از ويژگي هاي مدل وپ به قرار ذيل است:

1- در هيچ يک از پارامترهاي برداشت شده عمل متوسط گيري انجام نمي شود و پارمترها به صورت مطلق اندازه گيري مي شوند. در بسياري از مدل هايي که هم اکنون براي اندازه گيري ميزان فرسايش و رسوب مورد استفاده قرار مي گيرد، بسياري از پارامترها خصوصاً پارامتر شيب به صورت متوسط براي يک واحد کاري ارائه مي شود. در بسياري از موارد متوسط گيري باعث تعديل يک پارامتر شده که خود موجب بروز خطا در برآورد فرسايش و رسوب مي شود. همچنين ورود اطلاعات شيب به صورت پروفيل طولي سبب مي شود مدل در هر بخش از دامنه ميزان فرسايش يا نهشته شدن را مشخص کند. اين مسئله در تعيين نوع و مکان اعمال مديريت بر روي دامنه کمک شاياني مي کند.

2- در مدل وپ هيچ گونه محدوديتي براي مقياس مطالعه، دقت اطلاعات ورودي و نوع منطقه مطالعاتي وجود ندارد.

در برخي از مدل ها چنانچه شرايط خاصي فراهم نباشد نمي توان از آنها استفاده کرد. مثلاً در مدل RUSLE2 چنانچه نقشه توپوگرافي با گام دو متر (خطوط تراز با فواصل عمودي دو متر) وجود نداشته باشد، نمي توان از اين مدل استفاده کرد. همچنين استفاده از  RUSLE2 در شيب هاي بيش از 30 درصد همراه با خطا بوده و در شيب هاي بالاي 100 درصد امکان استفاده از آن وجود ندارد ولي مدل وپ هيچ گونه محدوديتي ندارد و فقط با داشتن ده سال آمار بارندگي و درجه حرارت (روزانه) مي توان اين مدل را اجرا کرد.

3- بررسي وضعيت پوشش و پارامترهاي مربوط به آن در تمام طول سال:

در اغلب مدل هاي موجود براي برآورد ميزان فرسايش و رسوب چنانچه نياز به پارامترهاي پوشش گياهي باشد، محقق معمولاً تنها يک بار و ترجيحاً در فصل رويش، در منطقه حاضر شده و اطلاعات مورد نياز را جمع آوري مي کند. اين در حالي است که روند رشد گياهان در مراتع، گوناگون است. دوران رشد برخي از گياهان يکساله ممکن است تنها دو يا سه ماه طول بکشد در حالي که گياهان بوته اي يا درختچه اي روند رشد متفاوتي دارند. بنابراين چنانچه پارامترهاي گياهي (همانند درصد پوشش، ارتفاع پوشش، درصد لاشبرگ و...) تنها يک بار در سال اندازه گيري شود وضعيت اين پارامترها در ساير اوقات سال در نظر گرفته نمي شود و اعداد بدست آمده در يک تاريخ به عنوان ميزان پارامترهاي اندازه گيري شده در کل سال در نظر گرفته مي شود. اما مدل وپ با استفاده از پاره اي اطلاعات گياهي و اقليمي روند رشد گياهان را در تمام طول سال برآورد کرده و مورد استفاده قرار مي دهد.

4- برآورد ميزان فرسايش و رسوب در بخش هاي مختلف حوزه آبخيز به صورت مجزا

روش برآورد فرسايش و رسوب در مدل وپ بدين گونه است که ابتدا شبکه آبراهه اي رسم مي شود و سپس دامنه هاي منتهي به هر آبراهه مشخص شده و در نهايت ميزان فرسايش و رسوب در کليه دامنه ها و آبراهه ها برآورد مي شود، روش برآورد

بدين صورت است که در کليه نقاط يک دامنه ميزان فرسايش يا نهشته شدن برآورد مي شود. برآورد ميزان فرسايش و رسوب بدين روش به مديران حوزه آبخيز براي برنامه ريزي هر چه بهتر کمک زيادي مي کند. زيرا در اين روش مي توان حوزه آبخيز را بر اساس ميزان و شدت فرسايش به دقت کلاسه بندي کرد و در مکان هاي مورد نظر اقدام به اعمال حمايتي و مديريتي نمود.

5- عدم دخالت سليقه کارشناس در تعيين فاکتورها و پارامترهاي مورد نياز:

در بسياري از مدل هايي که در حال حاضر براي تعيين ميزان فرسايش و رسوب در کشور ما مورد استفاده قرار مي گيرد. ارزيابي تمام يا تعدادي از فاکتورها از طريق امتياز دهي صورت مي گيرد، اين قبيل امتياز دهي ها از روي جداولي انجام مي شود که موارد موجود در آنها بر اساس شرايط کشور سازنده مدل طراحي شده است و در بسياري از موارد با شرايط موجود در کشور ما سازگار نمي باشند و کاربر مجبور است اين عوامل را بر اساس نظر کارشناسي خود امتياز دهي کند. همچنين در بعضي مدل ها محدوده امتيازات خيلي زياد بوده و اين موضوع سبب مي شود که تفاوت زيادي بين امتياز دهي افراد مختلف وجود داشته باشد. در مدل وپ غالب فاکتورها از طريق اندازه گيري و يا محاسبه بدست مي آيد و اعمال نظر کارشناسي به حداقل ممکن کاهش مي يابد. اين امر سبب مي شود نتايج بدست آمده از مطالعه چند کارشناس در يک منطقه به يکديگر نزديک باشد.

6- بررسي رگبار به رگبار

در پنجره اقليم علاوه بر شبيه سازي متوالي براي يک يا چند سال، ايتمي وجود دارد که به کاربر

اجازه مي دهد، ميزان فرسايش، رسوب و روان آب ناشي از هر رگبار را به صورت مجزا برآورد کند. (بررسي رگبار به رگبار زماني دقت کافي دارد که اطلاعات مربوط به شرايط ابتدايي به صورت کاملاً دقيق وارد شده باشد).

تشکر و قدرداني

اين پروژه تحقيقاتي با حمايت مالي کميته تحقيقات شرکت سهامي آب منطقه اي خراسان  تحت قرار داد شماره 45/3250/11038÷  مورخ 28/12/82  با کد 82016-KOW به انجام رسيده است.

در اينجا لازم است از زحمات بي دريغ جناب آقاي مهندس سيد علي حسيني معاونت مطالعات شرکت آب منطقه اي خراسان، خانم مهندس فتوحي، آقاي مهندس صادقي فرد و آقاي مهندس قزوينيان که در انجام هر چه بهتر اين مطالعه گروه تحقيق را ياري نموده اند تشکر و قدرداني شود.

مراجع مورد استفاده

1- احمدي، حسن.ژئومرفولوژي کاربردي، فرسايش آبي، انتشارات دانشگاه تهران، 1378

2- Anderson, K.L. and C.L. Fly. 1955. Vegetation-soil relationships in Flint hills bluestem pastures. J. Range Management 8(4):163-170.

3- Barfield, B.J., R.C. Warner, and C.T. Haan. 1981. Applied Hydrology and Sedimentology for Disturbed areas. Oklahoma Technical Press, Stillwater, OK.

4- Beardall, L. E. and V. E. Sylvester. 1976. Spring burning for removal of sagebrush competition in Nevada. Proc. Tall Timbers Fire Ecol. Conf. 8:202- 218.

5-Chu, S.T. 1978. Infiltration during an unsteady rain. Water Resources Research 14(3):461-466.

6- Foster G.R. and L.J. Lane. 1987. User requirements: USDA-Water Erosion Prediction Project (WEPP).NSERL Report No. 1, USDA-ARS National Soil Erosion Research Laboratory, W. Lafayette, IN.,43 pp.

7-Green, W.H. and G.A. Ampt. 1911. Studies in soil physics. I. The flow of air and water through soils.J. Agric. Sci. (4):1-24.

[1]-Geowepp  

[2]-CLIGEN

[3]- TOPAZ